Tabutlar konuşuyor yaşayan ölülerinihayata salmama izin vermiyorkalbim bir dağın altındaokyanusun en dibinde. Çaresizlik kuyusuağzına kadar dolmuşayaklarıma taşıyor suyuboğazım kuru. O melun yılan beliriyorumudu çalarken oçaresizliğim mi azalıyor? Kurtaramıyorum tabutlarıiçindekiler ölüncetabutlar boşalıyoryılan toprağa karışıyortoprak susuyor.
Copy and paste this URL into your WordPress site to embed
Copy and paste this code into your site to embed