Berke Atabey

10.09.2023, 06:41, Cornaredo

Dün çok yorucu bir günün ardından kendimizi otele attık. Kapı önünde oyalandığım iki dakikada sivrisineklerin yemi oldum. Odaya girdiğimde ne göreyim, odada da sivrisinek var. “Öldürmeden yatmayalım, uyutmaz” dedim. Ama sivrisinek konmuyor, görüş mesafesine kolay kolay girmiyor. Tavanlar yüksek, konsa bile hayatına son vermemiz pek mümkün durmuyor. Gözlerimizden uyku akıyor, mecbur yattık. Sivrisinek ısırmasın ve kulağımda vızıldamasın diye kafam dahil yorganın altına kapandım. Sıcak, yorganın altında çok darlanıyorum. Arada yüzeye çıkıp nefesler alıyorum ama fayda etmiyor. Ne kadar sürdü hatırlamıyorum “eeh, ısırırsan ısır” dedim fırlattım yorganı. Gece boyunca sivrisinek beni ısıracak korkusuyla uyandım durdum. Ama ne vızıltı ne ısırık. Nasıl bir sivrisineksin sen kardeşim. 0 rh+ ayağına gelmiş, boş geçiyorsun. Senin bu kafayla işin zor. Ama üzülme oradan “senin de bu kafayla işin zor” dediğini duyar gibiyim. Hayatım boyunca hiç yaşanmayacak olasılıklarla ilgili kendimi korkulara bulayıp, hayatı yaşadığım her an aklıma o kalıplara uymayan sivrisinek gelsin, bu da böyle bir fabl olsun o zaman.