“Tarih okumaktan yorgun düşerek Spinoza’ya geri döndü. Din kitaplarını, batıl inançları ve mucizeleri eleştiren, neredeyse ezbere bildiği bölümleri yeniden okudu. Bir Tanrı vardıysa bile, Spinoza’yı okuduktan sonra düklcinı kapatıp gitmiş, sadece bir fikir olarak kalmış olmalıydı.”
Bernard Malamud, Tamirci
“Ostrakismos: Kişisel fazla güçlü oldukları için cezalandırılırdı. Demokrasi kendi içinden tiran çıkmasın diye potansiyel liderleri on yıl boyunca şehirden uzaklaştırırdı. Halkın elinde iktidarı dengeleme aracı.”
“Linç bir kriz semptomu. Kriz varsa linç var.”
“İnfazlarda herkes kendini iyiliğin tarafında görüyor.”
“Linç sadece cezalandırma değil, toplumsal kimliğin yeniden üretimi.”
“içindeki ahlaksızı ve kötüyü öldürmek istiyorsun. Benlik olarak bir parçalanma ve bölünme. Olması gereken kendi ahlaksızlığımda tanışmak ve bütünleşmektir. O zaman başkalarının ahlaksızlıkları beni ilgilendirmez zaten. Aidiyeti bu kadar yıpratıcı bir duygu üzerinden yaşamam.”
“Bu baskının toplumsal karşılığı utanç ve performans kaygısı. Kendi fikirlerini ifade etmek bir tür risk yönetimine dönüşüyor.”
“Linç kültüründe susturulan kişi kadar kendini sansürleyen milyonlar vardır. Arendt: Korkaklık da kamusal bir davranış biçimidir.”
“Hesap soran ahlakın kendisi yeni bir iktidar biçimine dönüştü.”
“Bu kültür hem mağdurlara ses verdi hem de yeni bir sessizlik üretti. Artık insanlar hata yapmaktan değil, yanlış anlaşılmaktan korkuyor.”
“Kişinin benliğini koruyabilmesi için mahremiyet şarttır.”
“Performatif müttefiklik: Ayrıcalıklı kişilerin adalet mücadelesine gerçekten inanmak yerine kendi imajlarını korumak adına dayanışma taklidi yapması.”
Linç Kültürü: Adalet mi İnfaz mı? – Belgesel Bölüm 1
