Yine yirmi yaşında okumakla otuzlarının sonunda okumanın müthiş bir fark yarattığı kitaplardan biri. Ayrıca ilk iki bölümde kullanılan bilinç akışı tekniğini yazan olarak okumak da bir fark yaratıyor. Bu okuyuşumda Melek karakterinin inşası beni gerçekten etkiledi ve düşündürdü. Ama esas etkilendiğim kısım mahkeme başkanı hâkim Faik İrfan Elverir’in bölümü oldu. Emre Kongar ben küçükken zalimlik gören zalimlik yapmaz sanırdım ama sonradan gördüm ki tam tersi o yüzden bu zulmü, eşitsizliği kaldırmalıyız diyor. Zulüm gören zulmeden oluyor. Olmasa dünya ilk zulümde iyileşmez miydi zaten? İrfan’ın kadınlara bakışı ne kadar rahatsız edici, ne kadar akılalmaz ve ne kadar gerçek. İrfanlar her yerde değil mi?
Leave a Reply