Christophe Boltanski’nin 2015’te yayımlanan aynı adlı romanından uyarlanan filmin yönetmeni Lionel Baier. İsviçre, Lüksemburg ve Fransa ortak yapımı olan filmde Dominique Reymond, Michel Blanc, William Lebghil, Aurélien Gabrielli ve Liliane Rovère başrolleri paylaşıyor.
Hikâyenin merkezinde dokuz yaşındaki kahramanımız var. Anne ve babası Mayıs 1968 öğrenci protestolarına katılırken, o da büyükanne ve büyükbabasının evinde, geniş ve hareketli bir aile ortamında zaman geçiriyor. Ancak bu süre içinde evde tuhaf bir olay yaşanıyor. Aslında film, geçmişle yüzleşme üzerine kurulu; ancak 90 dakikalık süresine fazlaca konu sığdırmaya çalıştığını düşünüyorum.
Ailenin tasviri muazzam, karakterler son derece sağlam. Burada, kendi ailesini anlatan Boltanski’nin payı büyük olmalı. Kitap, Prix Femina ödülünü kazanmış. Yazar, hikâyeyi evin odaları üzerinden inşa etmiş ve Nazilerden saklanmak için kullanılan gizli odayı güçlü bir metafor olarak işlemiş. Yakın tarih ve kimlik meselelerine ilginiz varsa kitap oldukça ilginç görünüyor.
Ancak ne yazık ki film, kitabın derinliğini tam olarak yakalayamıyor. Evet, hoş bir dönem filmi; dışarıdaki kaosa rağmen sıcacık bir aile atmosferi var. Fakat Odessa’dan göç, İkinci Dünya Savaşı, Naziler, dedenin travması, 68 olayları, babaannenin engeli, amcaların entelektüel bunalımları derken… Tüm bunlar bir romanda detaylıca işlenebilir ama filmde aynı başarıyı yakalamak çok zor. Yönetmen gerçekten cesur bir işe kalkışmış.
Leave a Reply