Berke Atabey

20.08.2024, 06:14, Berlin

Alışkanlıkları geçtim, huyları geçtim, değer yargılarımız bile aynı evde büyüdüğümüz insanlarla farklı olabiliyor. Aynı geniş ailenin farklı evlerinde büyümüşseniz bambaşka insanlarsınız. Akrabalık müessesesi neden bu kadar çatışmalı anlayabiliyorum. Bambaşka insanlar hayatları boyunca görüşmeye mahkûm ediliyor. Eğer kendi yargılarınızın propagandası içindeyseniz geçmiş olsun. Boşuna boğaz yoruyorsunuz. Daha da ısrarcı olursanız ıskartaya çıkarılıyorsunuz. Bireyin kendi değer yargıları da fazlasıyla zıtlık barındırıyor. İşimize nasıl gelirse öyle bakıyoruz olaylara. Üzerine düşünmüyoruz, omurilikten geliyor. Eğer her eylemimiz üzerine düşünseydik kal gelirdi dünyaya. Kimse bir şey yapamaz olurdu. Bu beşbenzemezler arasında eş ve arkadaş bulmak ne kadar da zor geliyor kulağa ama iyi ki buluyoruz. Sezer’le o kadar uzun süredir beraberiz ki öncesindeki değer yargılarımız ne kadar farklıydı hatırlamıyorum. On sekiz yılın sonunda değer yargılarımızda, tepkilerimizde, düşüncelerimizde kopyala yapıştır kıvamına geldik. Eşler ve arkadaşlar zamanla birbirine benziyor. Bu dönüşüm her zaman iyi sonuçlanmıyor tabii. Buradaki iyi ya da kötü kavramı da göreceli. Eşine benzerken arkadaşından giderek uzaklaşabiliyorsun örneğin. Değer yargıları taban tabana zıtsa hiçbir ilişki yürümüyor. Böyle bir durumda he deyip geçeceksin, hiç anlatmaya başlamayacaksın.