Bir simit hikayesi

09.12.2023, 10:05, Berlin

Ailecek simide fena halde düşkünüzdür. Türkiye’de yalnız yaşarken sabah kahvaltılarının yanı sıra başlı başına bir öğün bile oluyordu benim için. Kırmızı arabalarda yanında üçgen peynirle satılan kıtır İstanbul simidi bir dönemimin özetidir. Berlin’de çok fazla Türk kahvaltıcı var. Ama hiçbiri kıtır simit yapamıyor. Son bir senedir ise bizim simit bütün Alman marketlerine girmeye başladı. Genelde beceremiyorlar, fazlasıyla hamur kalıyor. İçindeki tabakayı sıyırıp kabuğunu kemirilebilir. Ancak son birkaç aydır karşımızdaki Alman marketi öyle bir simit yapıyor ki, İstanbul’dakinden iyi. Market 7’de açılıyor. Bugün 8’e doğru gittiğimde reyonda kalan son 3 simidi aldım. Daha kruvasan reyonu bile ağzına kadar doluyken, kim 7’de gelip bu simitleri bitiriyor merak ediyorum. Çalışanlara sormama az kaldı. Bir simit üzerinden yine serbest çağrışımlarla memleket ve gurbet kavramlarını sorguluyorum. Burada sevdiğim ve bırakmak istemediğim şeylerin sayısı her gün artarken, ilmek ilmek kendimize burada bir hayat işlerken aklıma neresi sıla bize, neresi gurbet? diye soran şarkı düşüyor.



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *