Bu kitabı yirmilerimde okuduğum ve hakkını veremediğim için tekrar okumak istedim. Evet, hakkını verememişim. Ancak yine de insan ruhunu derinden etkilediği iddia edilen bu kitap benimkini ikinci okumada da çok etkilemedi. Özellikle ikinci ciltteki felsefi tartışmalar çok doyurucuydu. Karşıt fikirlerin yanında akan bir varoluş sorgulaması. Buzzati’nin Tatar Çölü’ndeki gibi o çıkamama hâli beni çok rahatsız ediyor okurken. Bu karakterin seçimi olsa da benim klostrofobim tutuyor 🙂
Leave a Reply