28.01.2024, 05:56, Berlin Uyandığımda ayın şavkı vurmuştu balkonumun üstüne. Ayla selamlaşmak için eksi derecede pijamalarımda balkona çıktım. Hava karanlık. Ay bir floresan gibi göz yoruyor. Ayın sabah ışığındansa gece ışığını sevdiğimi yazmıştım daha önce. Ama kapıma kadar gelince boş yollayamıyorum. Aylı bir öykü yazmak istedim ama satırlarıma düşen ay ışığı beni on sekiz sene önce… Continue reading

27.01.2024, 06:23, Berlin İzlediklerimde, okuduklarımda ve duyduklarımda sadece küçük zümrelere hitap eden işlerden hoşlanmıyorum. Kastettiğim şey içerikten ziyade bir pazarlama stratejisi gibi. Aman zaten herkes okumasın! Aman zaten herkes izlemesin! Bu ayrımı yaratmak ve azınlık tarafında bulunmak insanların hoşuna gidiyor. Yakınlarda başladığım kitaba öyle bir sunuş hazırlanmış ki, psikoloji ve felsefe yüksek lisanslarını tamamlamayan okur… Continue reading

25.01.2024, 06:17, Berlin Mayıs ayından beri her sabah on maddelik bir şükür listesi yazıyorum. Hayata karşı tavrımı değiştiren şeylerden biri de bu oldu sanırım. Başlardaki genel maddelerden küçük ve sevimli maddelere döndü yazdıklarım. Her gün şükran duyacak büyüklü küçüklü on şey bulabildim. Hayat hızla akıp giderken getirdiklerine değil, götürdüklerine odaklanıyoruz. O liste beni getirdiklerine bağlıyor.… Continue reading

24.01.2024, 06:48, Berlin Leylâ Erbil’in harika bir röportajını okudum. Eleştiriyi, edebiyat yarışmalarını ve edebiyat dünyasında bir isim yapma yolculuğunu düşündüğüm şu günlerde Leylâ Erbil’in çoğu kitabında yer alan “Bu kitap hiçbir ödüle katılmamıştır.” ibaresini hatırlamak iyi geldi. Jale Sancak’ın atölyesi kontrollerime bambaşka bir filtre eklemem gerektiğini hissettirdi. Yazdıklarımı duyurma hevesim bazen öylesine baskın oluyor ki,… Continue reading

23.01.2024, 04:23, Berlin Bu başlığın ardından kaliteli bir hayat için meditasyon, yürüyüş ve uyku çok önemli gibi bir başlangıç yapılabilirdi. Bunlar gerçekten de hayatımda önem verdiğim ve beni iyi hissettiren alışkanlıklar. Ancak düzenli yazmaya başlamamla beraber bu alışkanlıklarımdan hedeflediğim manada çok da verim alamadığımı görüyorum. Zihnimi durdurmak üzere yaptığım bu şeyler son zamanlarda sadece yazmaya… Continue reading

19.01.2024, 07:19, Berlin Altı haftadır sıkı bir diyetteyim. Başlarda çok daha kolaydı, zaman geçtikçe psikolojik olarak zorlanır oldum. Dün şirket toplantısına katıldım. Ofiste saat dörtte bedava bira verildiğini gören Polonya ofisimizden gelen arkadaşlar şaşıp kaldı, hatta kendi arkadaşlarına göstermek için fotoğraf çekti. Bira içerek çalıştığım Türkiye zamanlarımı anımsadım. Epey rahat bir şirkette, epey çok çalıştığımız… Continue reading

18.01.2024, 07:28, Berlin Montaigne, “Her insan kendisi için bir derstir.” diyor. Dün dinlediğim Nasıl Olunur? podcastinde de Gülşat Aygen “Bir insanın en büyük eseri kendisidir.” benzeri bir şey diyor. (Dinlediğim en iyi  bölüm olabilir. Dinleyiniz!) Son zamanlarda üzerime hümanist bir örtü serilmiş gibi. Sinirlenmiyorum, alınmıyorum. Sezer şakayla karışık, saflık ve iyi niyet arasında ince bir… Continue reading

17.01.2024, 07:15, Berlin Bugünkü Stoa metni çalışmak ve başarısızlık korkusu ile ilgili. Başlarken “Başarısız olmaktan korktuğunuz için bir şeyi denemekten çekindiğiniz oldu mu?” diye soruyor. Gençlerin “Önemli değil, denemedim bile.” diyebilmek için tembel bir oyalanmayı tercih ettiğini söylüyor. Hayatının çoğunu bu şekilde geçirmiş bir insan olarak bu cümleleri karşımda görmek etkileyici. Problemlerimizin biricik olduğunu sandığımızı… Continue reading

16.01.2024, 05:49, Berlin Yeni yıl uygulamalarımdan biri insanların arkasından konuşmamak ve düşünmemek. Bunu genel olarak şikayet etmemek ve kötü söz söylememekle beraber deniyorum. Arada tökezliyorum ama öğrenme evresi de böyle bir şey. Birinin arkasından konuşmamak kolay. Peki düşünmemek? Benim gibi evden çalışıp sessiz sakin bir hayat sürüyorsanız bile uzaktan görüşmeleri de dâhil ettiğimizde gün içinde… Continue reading

15.01.2024, 09:32, Berlin Geçen gün uzun zamandır haberleşmediğim arkadaşlarımdan biriyle iletişime geçtim. Önümüzdeki aylarda buluşmak üzere sözleştik. Hepimiz değişiyoruz. Ben fazlasıyla değiştiğimi hissediyorum. Eski Berke’nin arkadaşları yeni Berke’yi sevmezmiş gibi geliyor. Eskiden daha eğlenceliydim sanırım. Şimdi biraz sıkıcılaştım. Dışımdaki ve içimdeki kalabalıklar azaldı. Mazi; belli belirsiz kendini hissettiren, başka katmanların arkasında gizlenip tam yerini açık… Continue reading