16.10.2023, 07:16, Berlin Almanya’ya taşınana kadar dünyanın en soğukkanlı, realist, duygu ve empatiyle işi olmayan insanlarından biriydim. Otuzlarımda ise o yaşa kadar bastırılmış olmanın tüm tazyikiyle bilmediğim tüm duygular üzerime dökülmeye başladı. Belki gurbet etkisi. Belki de büyümüş olmak. Dünyanın acılarını hissetmeye başlayınca -Ayfer Tunç’un dünya ağrısı dediği şey- nefes almak bile çok zor. Birkaç… Continue reading

14.10.2023, 07:00, Berlin Kış huzuru diye bir şey var. Karanlıkta pencerelerden sızan sarı, sıcak ışıklar sessiz sokaklara akıyor. Kestane diğer ağaçlardan önce döküyor kıyafetlerini. Yaprakları hışırdatarak yürüyorum. Işık kaçıran her pencereye bir öykü yazıyorum. Üzerlerindeki toprak çoraklaşınca ağaç kökleri daha bir ortaya çıkıyor. Gözümün gördüğü bile beni şaşırtırken göremediğimi hayal ediyorum. Kim bilir neler dönüyor… Continue reading

13.10.2023, 07:09, Berlin Terry Bisson Amerikalı bilim kurgu ve fantezi yazarı. Ayılar Ateşi Keşfediyor ile Hugo ve Nebula ödüllerini kazanıyor. Öyküde ayılar ateşi keşfederler ve artık kış uykusuna yatmalarına gerek yoktur. Ne kadar basit ve etkileyici bir fikir. Terry Bisson ayrıca uzun senelerdir her ay Locus dergisinde “Tarihte bu ay” isimli gelecekten gelen birkaç satırlık… Continue reading

11.10.2023, 06:36, Berlin Birkaç senedir bir şeylere yetişme çabasıyla kitap okumayı bir görev haline getirdiğimi fark ettim. Kendime okunmamış kitaplarımdan bir raf yaptım. “Bu raf bitene kadar başka kitap almak yok.” dedim. Tabii yine alındı kitaplar. Raf ağzına kadar dolu duruyor önümde. Yeni bir kitap ekleyecek yer kalmadı. Mecbur okunmuş bir rafa ikinci yatay sıra… Continue reading

10.10.2023, 07:16, Berlin Anın tadına varma, şükretme, en ufak güzelliklerden bile bir memnuniyet yaratma işini çözdüm gibi geliyor. Çevremdeki insanların memnuniyetsizlikleri gözüme batıyor artık. O zaman onlar için üzülsem de kendim için seviniyorum. Şanslı bir dönemimdeyim. Ben hayata bir adım gidince, hayat bana iki adım geliyor. Harika insanlarla buluşturuyor beni. Dün şahane bir mektup aldım… Continue reading

09.10.2023, 06:28, Berlin Yine yana yakıla gündemden kaçmaya çalıştığım günler. Neden evren insanlığı cezalandırıp dünya üzerinden silinmesini sağlamamış yüzyıllardır bilmiyorum. Belki de ağaçlara şiirler yazan bir yanımız da olduğu için. Evren çok affedici sanırım. Her iyi yanımızda bir umut görüp önümüze yeni şanslar seriyor. Bahsi geçen şiirin adı Binsey Kavakları. Gerard Manley Hopkins tarafından yazılmış.… Continue reading

08.10.2023, 06:16, Wolfsburg Bu yazıyı hafta sonunu geçirmek için geldiğim Wolfsburg’ta kaleme alıyorum. Evet fiil tercihim bilinçli. Ortada kalem ve defter yok. Hatta bilgisayar bile yok. Aygıtlarımız küçüldü, ceplerimize sığıyor. Cep telefonu kelimesinin hakkını bu telefonlar veriyor. İlk çıkan o cebe sığmaz aygıtlara neden cep telefonu denmiş anlamak zor. Ve dijitalleşen dünyamız bu küçücük telefonlara… Continue reading

07.10.2023, 06:01, Berlin Zülfü Livaneli’ye hepimiz biraz aşık değil miyiz? Aşkın başka bir hali. Hayranlığın ileri seviyesi. Livaneli öykü yarışmasına katılmayı düşünen arkadaşımla motivasyonumuz aynı: Zülfü Livaneli ile tanışabilmek. Derece mühim değil, her şey feda edilebilir. Zülfü Livaneli okumayı da çok severim ama dinlemek beni başka bir boyuta taşıyor. Eskiden her fırsatta dinlediğim Livaneli şarkılarını… Continue reading

06.10.2023, 06:41, Berlin Dün üniversitemde yapılan yemekhane zammı protestosu ve sonra da annesinin gönderdiği çuvalı arkadaşlarıyla açan üniversite öğrencisinin videolarına denk geldim. Keyfi yerinde insanlar oturdukları yerden soruyorlar: “17 lirayı da mı veremiyor?” Cevap çok basit. Eğer bir kişi bile veremiyorsa onlar adına ses çıkarmak zorundayız ve veremeyen sadece bir öğrenci olsa keşke. Diğer videoda… Continue reading

05.10.2023, 06:39, Berlin Kış uzun kollu montumu giymemle Berlin’de belirdi. Akşam yürüyüşe çıktığımda hava çoktan kararmış, kışın sessizliği yolları doldurmuştu. Bazı yerlerde asılı bir yanık kokusu şöminelerin de mesailerine başladıklarını haber veriyordu. Bu kış sanki öncekiler kadar sıkıcı olmayacak gibi his var içimde. Bunda kuşkusuz geç gelen kışa karşı piyangodan çıkan her güneşli günde biriktirdiğim… Continue reading