Sanatla Düşünüyorum

Sanatın zihnimde uyandırdığı sorular, hisler ve keşiflerle dolu bir alan. Burada, bir sanat eserinin ya da bir sanatçının bana düşündürdüklerini ve hissettirdiklerini paylaşıyorum.

  • Küçük mutlu kazalar

    11.12.2023, 07:06, Berlin Ressam Bob Ross’un resimlerini rakamlara dökmüşler. Ressamın eserlerinin %91’inde en az bir ağaç bulunuyormuş. İlkokulda yaptığımız sulu boyaları saymazsak eline bir kez bile fırça almaya özenmemiş biri olarak saatlerce Bob Ross’un mutlu ağaçlarını, ilk ağacı takip eden arkadaşlarını, yüce dağlarını sıkılmadan saatlerce izleyebilirim. Büyüsü de buradan geliyor olmalı. Kendisinin doğayı resmettiğini biliyoruz… Continue reading

  • Sanatsal uçurtmalar

    30.11.2023, 06:41, Berlin Zahit Mungan Mardinli bir uçurtma sanatçısı. İşleri öylesine yenilikçi ki. Dün Nilay Örnek’le söyleşini dinlerken, teorik bilgiden ziyade deneyselliğin de önemini kavradım. Bir şeyin en doğru yoldan nasıl yapılacağını bilmeniz onu yapabileceğiniz anlamına gelmiyor. Ama teorisini bilmeden başka yolları takip edip muhteşem işlere imza atabilirsiniz. Örneğin, Zahit eşek şeklinde bir uçurtma yapmak… Continue reading

  • Nonilyonluk şahane pazar platformu

    24.11.2023, 06:53, Berlin Bugün yine bambaşka bir şey okurken Ben Giles isimli sanatçıya rastladım. Renkli ve hikâyesi olan şeylere zaafım var. Eserleri birbirinden güzel. Ben ilham almak için iklim kurguyla ilgili bir makale okurken karşıma Ben Giles illüstrasyonunun çıkıp beni etkilemesi, sonrasında benim sanatçıyı araştırırken diğer eserleri arasında kaybolup kendime bambaşka bir ilham bulmam tesadüf… Continue reading

  • Munch Skandalı ve sanatın kapıları

    13.11.2023, 06:16, Berlin Edvard Munch hayatının önemli bir kısmını Berlin’de geçirdi. 1892 yılında henüz genç bir ressamken Berlin Sanatçılar Birliği’nin davetiyle 55 tabloluk bir sergi açtı. Bu sergi Almanya sanat tarihindeki en büyük skandala sebep oldu. Munch’un eserleri anarşist bir provakasyon olarak görüldü ve açıldıktan sadece bir hafta sonra kapatıldı. Kapatılan sergi insanlarda büyük merak… Continue reading

  • Ayna temizliği

    02.11.2023, 07:00, Berlin Sanat ruhun aynasını temizler diye bir söz okudum. Kim dediyse hoşuma gitti. Ortaokuldayken yaşadığım şehirde bir kültür merkezi kuruldu. Orada ilk izlediğim oyun Altan Erkekli’nin tek kişilik gösterisiydi. Sonrasında tiyatro ekipleri zaman zaman ziyaret etti şehrimizi ama çok meşhur bir oyun hatırlamıyorum. Gelen tiyatrolar isimsiz olsa bile oyunları kaçırmamaya çalışırdım. Bir gün… Continue reading

  • Her yanımız sakal, her yanımız bıyık

    23.10.2023, 07:16, Berlin Judy Chicago 1939 doğumlu feminist sanatçı. Erkek egemenliğinden kurtuluş kutlamasında soyadını reddedip, doğduğu kentin adını almayı tercih ediyor. Aslında bu olay yaşandığında evli değil, almayı reddetmesi gereken bir eş soyadı yok ama eril düzene bir tepki. Evlendiğimden beri sadece resmi evraklarda eşimin soyadını kullanıyorum. Onu da kaldırmayı çok isterdim ama bir bürokrasi… Continue reading

  • Bileğimdeki yosun, Vezüv ve Marina Abramović

    21.09.2023, 07:30, Berlin Vezüv 1631 patlamasında üçte birini kaybederek ufalmış. İçindeki lava kendinden vererek büyütmüş onu. Kafamda sürekli aynı sorgulamalar dolanıyor. Sığ bir suda bileğime sarınan bir yosun parçası gibi sıyırıp atamıyorum üzerimden. Vezüv bir sanatçıymış her şeyini adamış eserine. Eseri onu küçültmüş kendi büyümüş sonra da darmadağın etmiş insanları. Bu kadar yıkıcı olacağını bilse… Continue reading

  • Sahibinden kiralık koza

    27.08.2023, 07:41, Berlin Geçtiğimiz günlerde bir sanatçının (keşke adını not etseydim) kendine kırmızı koza ördüğü performansını gördüm. Modern sanat beni zaman zaman sinirlendirse de, performans sanatlarını hep çok etkileyici buluyorum. Bir süredir bu performansı düşünüyorum. Belki de hepimizin böyle bir kozaya ihtiyacı var yırtıp dünyaya uçmak için değil, örüp dünyadan kaçmak için kullanacağımız. Bunu düşününce… Continue reading

  • Avercamp ve ben

    23.08.2023, 07:23, Berlin Güneş parlıyor, güzel bir gün. Nedense aklıma yaptığım bir aptallık düştü. Anketlerde sorunca insanın aklına gelmez. En büyük aptallığımdı elimde bavul ve pastayla bana kakalanmak istenen bir kapıyı çalmam. Aklıma eşyalarımı sürüklerken bir de elime pasta tutuşturuşum geliyor. İçim hala acıyor. Büyüttü mü beni o olay? Bilmiyorum. Ağzımı açıp edemediğim tek kelime… Continue reading