Berke Atabey

Tabutlar konuşuyor 
yaşayan ölülerini
hayata salmama izin vermiyorlar
kalbim bir dağın altında
okyanusun en dibinde. 

Çaresizlik kuyusu
ağzına kadar dolmuş
ayaklarıma taşıyor suyu
boğazım kuru. 

O melun yılan beliriyor
umudu çalarken o
çaresizliğim mi azalıyor?
 
Kurtaramıyorum tabutları
içindekiler ölünce
tabutlar boşalıyor
yılan toprağa karışıyor
toprak susuyor.