05.09.2024, 07:54, Bandırma
Ev dediğim yerdeyim. Coğrafi biçimler bile tanıdıklık duygusu verir mi? Yokuş görünce ait olduğu yerde olduğunu anlar mı insan? Göğü yırtan jet uçaklarının kulak delen gürültüsüne nasıl alışılır? Ev telefonsuz, parasız, kimliksiz evden çıkmak yine de tüm işlerini halledebilmektir belki. Seni tanımasa bile aileni tanıyan esnafla muhabbet etmektir. Bazen pazarcının verdiği bedava kavundur ev. Dedeni görür gibi olmaktır kalabalıklar içinde. Geçtiğimiz haftalarda taşrayla ilgili değişik bir bakış açısına denk gelmiştim. Taşranın geri kalmışlığı, insanının kötücüllüğü ile alakalıydı. Öncesinde Bandırma’yı küçük şehir olarak tanımlardım, taşra demek aklıma gelmezdi. Düşündürttü beni. Şovenistlik yapıp görmüyor muyum çirkinlikleri acaba dedim. Bandırma taşra mı küçük şehir mi bilmiyorum ama o karanlık yanların burada olmadığına eminim. Genellemeler sadece ahkâm kesebilmek için vardır. Tecrübeler ve evler kişiye aittir.
Leave a Reply