Berke Atabey

Kitabı cidden unutmuşum.Steinbeck’in üstün betimleme yeteneği, kitap sahnelerini gözünüzün önüne bir filmmişçesine seriyor. Bu kadar betimlemeci bir yazar olduğunu da unutmuşum. Diğer kitaplarını da mutlaka tekrar okumalı/dinlemeliyim. Arkadaşlık ve umut kavramları herkes tarafından konuşulsa da, kitabın başında George için de üzüldüm. Kendi hayatını yaşayamadan, birinin tüm sorumluluğunu üstlenmek çok yorucu olsa gerek. Kitabın sonunda George’un artık kendine gelemeyeceğini ve Lennie’nin ölümü/cinayetini ve katil olduğunu unutamayacağını düşünsem de, belki de bir nebze rahatlama da hissedeceğini düşünmüş olmam beni kötü bir insan yapar mı? Lennie’nin farkında olmasa bile bir kadını öldürüyor olması da rahatsız ediyor beni. Öte yandan Curley’nin karısına yüklenen tüm o ‘bela’ özellikler de ne kadar cinsiyetçi bugünden okuyunca.