06.12.2023, 06:48, Berlin
Dün canımız baklava çekti. Türk mahallesine gitmeye üşendik. Ben zaten fıstıklı değil cevizli ev baklavası severim, o da zor bulunur. Sezer çikolata almış. “Gözünü kapat, baklava yediğini düşün.” dedi. Denedim ucundan olur gibi oldu sanki. Benzer bir şeyi geçmişte de denemiş, bir süre de devam etmiştim. Çocukluğumdan beri kivi sevmem. Teyzem yemediğimi görüp “Kivi yerken gözünü kapatıp hangi meyveyi yediğini düşünürsen, onun tadını alırsın.” demişti. Bir süre şeftali yediğimi düşünerek kividen şeftali tadı aldım ve kivi yemeye başladım. Sonra sanırım bunun gerçek olmadığının şüphesi bilincime düşünce büyü bozuldu. Kivi yemeyi de bıraktım. Aslında kuantum psikolojisi yıllardır hayatlarımızdaymış. Kuantum kısmına girmeden psikolojimizle sınırlı kalırsak da işe yarayan bir metot olduğunu düşünüyorum. Birkaç gün önce de benzer sonuçlara ulaştığım bir yazı yazmıştım. Özetle hayat size kivi veriyorsa, şeftaliymiş gibi yerseniz, şeftali yemiş gibi hissedebilirsiniz. Artık kalanı beyninizin vücudunuzu ikna edebilmesi. Bu güç kesinlikle beynimizde mevcut ama kullanmayı biliyor muyuz? İşi büyütüp kuantuma kadar ilerlerseniz yani şeftali yediğinize evreni de ikna edebilirseniz, evren size gerçek bir şeftali getiriyor. Bu kısmı henüz tecrübe edemedim, kivilerle takılıyorum. 🙂
Leave a Reply