01.10.2023, 06:08, Berlin
Çocukken benimle yakın yaşlarda bir çocuğu olan yakınımızın evine gittiğimizde beni kutu kutu oyuncak karşılardı. Ancak kutular göz hizamızda değil, vitrinin üzerinde dururdu. Biz gelince mi kaldırılırlardı ya da hep mi orada dururlardı bilmiyorum. Bu soruyu ne ben, ne de annem sorduk. Oraya gidince oyuncaklarla oynamıyor, onları seyrediyordum. Belki de yeni nesil yaratıcılık geliştirme yöntemlerinden birine olması gerekenden çok önce şahit olduğumdan anlayamıyordum. Hayatı seyretmek diye de bir şey var. Bazen korkular galip geliyor yaşamak yerine seyrediyorsun.
Leave a Reply