28.11.2023, 06:52, Berlin
Kar sabah okuyalım diye geceden şehrin üzerine bir şiir bırakmış. Hayal kırıkları ve mutsuzlukları toprakta hapsetmiş. İnsanlar uyandıkça yüzeye çıkmak isteyenler şiiri delik deşik edip izler bırakıyor. Üzerinde yürüdük diye bozulmuyor şiir, altta kalanlar rahat vermiyor. Hâlbuki henüz insanların çoğu okumadı. Ben okudum. Şiirsiz kalan bir arabalık bir yer gördüm, keşke şiirlenseydi dedim. Şiir, mutsuzluk sürülüp; yerine beyaz umutlar ekilen tarlaları anlatıyordu. Sesleri derine itiyor, sadece onun sesi çıkıyordu. Sessizlik çok güzel, hiç bitmesin, kavga hiç başlamasın. Ama sesi biraz kısılıyor şimdi. Öğlene doğru tamamen susacak. Bir sonraki şiiri bekleyeceğim o zaman. Şiir kırıyor mikrobu.
Leave a Reply