İncecik bir kitap. Dili çok yalın. Elinize aldığınız gibi bitirebilirsiniz. Kitabın bir derinliği var mı emin değilim. Ben bu derinliği hissedemedim. Kitabın tamamı bilinç akışı tekniği ile yazılmış. İsimler yok, detaylar yok. Kitabı bitirirken de karakterlere aynı mesafede kaldığımı hissettim. Sevdiğim iki şey oldu. Birincisi geçişlerin yumuşaklığı, belli belirsizliği. İkincisi de çok özlediğim ve sürekli ziyaret etmek istediğim Tokyo’yu anne-kızla beraber gezebilmek.
Leave a Reply