Anne ile diyalogların ve kuş sahnelerinin inanılmaz etkileyici olduğu bir kitaptı. Kayıp cenaze kısmı ise çok absürttü. Aç aç oku. Her cümle her eline aldığından başka bir anlama bürünsün. Leylâ Erbil okumak renkli boyutlu çıkartmalara bakmak gibi. Işık değiştikçe görünen değişiyor.
Leave a Reply