Ayfer Tunç’un okuduğum tekil öyküleri vardı ama hiçbir öykü kitabını baştan sona okumamıştım. Ne büyük kayıp! Yazarın dilini en çok sevdiğim romanı Dünya Ağrısı’ydı. Ama öykülerindeki dil şahaneliği bir başkaymış. Çok ağır bir kitap, insanın üstüne oturuyor. Ama iyi ki okumuşum. En çok Kadın Hikâyeleri Yüzünden, Mikail’in Kalbi Durdu ve Kaybetme Duygusu beni dili ve karakterleri ile derinden sarstı.
Leave a Reply