Korkuyu Beklerken – Oğuz Atay

Oğuz Atay’ın öykülerini romanlarından daha çok sevdim. Beyaz Mantolu Adam çok rahatsız edici ve çok etkileyiciydi. Keza Demiryolu Hikayecileri de. Ama kitaba adını veren Korkuyu Beklerken bambaşkaydı. Kırmızı Pazartesi’yi andırdı bana. Oğuz Atay bana iyi gelmiyor, kahramanlarının depresyonları, çaresizlikleri bana bulaşıyor sanki. Aslında ortada bir dram yok. Bu kişiler bizim düşünmeden yaptığımız şeyleri beceremeyen ve topluma adapte olamamış kişiler. Korkuları ya da dramları o kadar da gerçekçi değil. Hatta saçma. Peki neden bu kadar etkileniyoruz okurken?

Ubor metenga

Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?

Kaldığım yeri unuttum, mektubu da okumayacağım dedim o yüzden kalmadığım yerden devam ediyorum. (Uzun zamandır beni böylesine etkileyen bir cümle olmamıştı.)



One response to “Korkuyu Beklerken – Oğuz Atay”

  1. […] bye diyordu. Ben yine de tschüss ile terk ettim ortamı. Ee Almanca bizde kalsın 🙂 Geçen gün şurada Oğuz Atay karakterlerinin çoğunlukla çok basit kabul edilen bazı toplum normlarına […]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *