10.10.2023, 07:16, Berlin
Anın tadına varma, şükretme, en ufak güzelliklerden bile bir memnuniyet yaratma işini çözdüm gibi geliyor. Çevremdeki insanların memnuniyetsizlikleri gözüme batıyor artık. O zaman onlar için üzülsem de kendim için seviniyorum. Şanslı bir dönemimdeyim. Ben hayata bir adım gidince, hayat bana iki adım geliyor. Harika insanlarla buluşturuyor beni. Dün şahane bir mektup aldım mesela. Hem de el yazısı ile. İnsanların birbirine ayıracağı, kafalarını telefonlarına gömmeden geçireceği bir dakikaları yokken bu nasıl bir lüks. Daha ilk satırları okuyunca kalbim eridi. Uyudum, uyandım, yüzüme oturan gülümseme hala benimle. Gelen mektupta aynı hamurdan yoğrulduğumuz yazıyordu. Doğru. Biri bizi yoğurmuş, mayalanmaya bırakmış. Uzakta olsak da mayalandıkça buluyoruz birbirimizi. Ne mutlu bize.
Leave a Reply