Berke Atabey

31.07.2024, 06:39, Berlin

Ben bir mezarcıyım. Her gün onlarca kez bir daha yapmamaya yapmamaya karar verip her gün onlarca kez kendimi gömüyorum. Herhâlde son aylarda bunun bilincindeyim. Önceden farkında olmadan gömüyordum, yine o daha iyiydi. Kendiyle dalga geçme, başkaları eleştirmeden koşa koşa kendini eleştirme durumu bir iletişim biçimi hâlini almış bende. Omurilikten gelen bir davranış. Yaptıktan sonra fark ediyorum yaptığımı. Sinirleniyorum. Bir daha yapmayacağım diyorum. Hooop yarım saat sonra konu değişiyor, insan değişiyor, ben aynı kalıyorum. Sanırım geyik çevirmeye çok müsait bir insan oluşum azdırıyor bu durumu. Şuna gömeyim, buna gömmem şeklinde bir ayrım işlemiyor. Sigara gibi bir ânda bırakmam lazım. İşin tuhafı bunların ne kadarı gerçek düşüncem, ne kadarı değil kestiremiyorum. Çünkü yaptığım şeyleri gerçekten bu kadar beğenmiyorsam bir noktada yapmak istememem lazım. Ama hayatımda bir değişiklik yok. İyi ki de yok. Doğruca öz güven eksikliğine bağlanan bir maraz bu. Bu diyaloğu burada daha önce yazdım mı hatırlamıyorum. Yolun sonu sanırım buraya çıkıyor:

“Sınavdan 85 aldım.”

“100 alan var mıydı?”

“Evet”

“Ohooo”

“Sınavdan 100 aldım.”

“Başka 100 alan var mıydı?”

“Evet”

“Çok kolaymış o zaman.”

Benim dönemim ve sanırım öncekilerin bir kısmı da, bu şekilde büyüdü. Bu ve benzeri diyaloglar bize yetersizliği öğretti. Öğrendikten sonra da unutamadık bir daha. Her şeye yetmek zorunda hissetmek, aşırı gurur, kendini başkasına paspas etmek, karşındakini kendinden üstün görmek hep aynı propagandanın sonucu. Bunu yenebilen çok insan var ama. Yaptığı her şeyi fazlasıyla önemseyen, her satır arasında ahkâm kesip kendine bir övgü düzen… Onlar nasıl böyle oldu? Orta yol neden bulunamadı? Kontenjan açılırsa o gruba geçebilir miyim? O grupta olursanız insanların üçte biri sizinle içten içe dalga geçiyor ama üçte ikisi gerçekten etkileniyor yarattığınız kişilikten. İstatistik mezunu olduğum için oturduğum yerden çok güzel veri üretebiliyorum 🙂 Sevgili Cedric, keşke hayat sadece sekiz yaşındayken zor olsaydı.