15.06.2024, 08:03, Berlin
İki buçuk haftadır içimi kırış kırış eden endişe iyi haber ile neticelendi. Ben birkaç gün hayatı durdurup travmalandığımla kaldım. Bir yanım sonucun iyi olacağını hissetmesine rağmen yine de bu girdaba sürüklendim. Bu bir yanım aldığım terapiler olabilir pek tabii 🙂 Kaygım sadece o konuyla sınırlı kalmadı, bir mıknatıs gibi kuma gömülü endişelerimin hepsini kendine topladı. Günlerdir tek tek çekip alıyorum onları yapıştıkları yerden, tekrar uykuya yatırıyorum. Ne kadar uykuda kalırlarsa o kadar güçten düşüyorlar. Baş etmesi daha kolay oluyor. Aslında sadece o anı yaşayabilsek fizik yasaları hükmünü yitirecek. Mıknatıslar çalışmayacak, kutuplar eşitlenecek. Ancak bu kadar oluyor ne yapalım? Buna da şükür, nerelerden geldik 🙂
Leave a Reply