11.01.2024, 07:42, Berlin
Şiir kapıya gelir de öykü gelmez mi? Kırılganca tutmuş getirmiş ayazı. Kaygan. Sanki kırılınca sabahı da yaracak yorulmuş yerinden. Gün, gecesine kavuşamadan eksik kalacak. Sözcükler donmuş ağaç dallarında yuvalanmış. Kaskatı kesilmişler, üzerime düşemiyorlar. Bir yudum güneş lazım, bir nefes sıcak. Buzdan ağlar eriyecek biraz sonra. Canım yanar mı? Beddua ile bahtları bağlanmamış sözcükler cebimde. Lanetlenmiş olanları beraber bekliyoruz. Çok konuşuyorlar. Hâlbuki ben ötekilerle konuşmak istiyorum. Onlar gelene kadar susmak şimdi…
Leave a Reply