Berke Atabey

19.01.2024, 07:19, Berlin Altı haftadır sıkı bir diyetteyim. Başlarda çok daha kolaydı, zaman geçtikçe psikolojik olarak zorlanır oldum. Dün şirket toplantısına katıldım. Ofiste saat dörtte bedava bira verildiğini gören Polonya ofisimizden gelen arkadaşlar şaşıp kaldı, hatta kendi arkadaşlarına göstermek için fotoğraf çekti. Bira içerek çalıştığım Türkiye zamanlarımı anımsadım. Epey rahat bir şirkette, epey çok çalıştığımız… Continue reading

18.01.2024, 07:28, Berlin Montaigne, “Her insan kendisi için bir derstir.” diyor. Dün dinlediğim Nasıl Olunur? podcastinde de Gülşat Aygen “Bir insanın en büyük eseri kendisidir.” benzeri bir şey diyor. (Dinlediğim en iyi  bölüm olabilir. Dinleyiniz!) Son zamanlarda üzerime hümanist bir örtü serilmiş gibi. Sinirlenmiyorum, alınmıyorum. Sezer şakayla karışık, saflık ve iyi niyet arasında ince bir… Continue reading

17.01.2024, 07:15, Berlin Bugünkü Stoa metni çalışmak ve başarısızlık korkusu ile ilgili. Başlarken “Başarısız olmaktan korktuğunuz için bir şeyi denemekten çekindiğiniz oldu mu?” diye soruyor. Gençlerin “Önemli değil, denemedim bile.” diyebilmek için tembel bir oyalanmayı tercih ettiğini söylüyor. Hayatının çoğunu bu şekilde geçirmiş bir insan olarak bu cümleleri karşımda görmek etkileyici. Problemlerimizin biricik olduğunu sandığımızı… Continue reading

16.01.2024, 05:49, Berlin Yeni yıl uygulamalarımdan biri insanların arkasından konuşmamak ve düşünmemek. Bunu genel olarak şikayet etmemek ve kötü söz söylememekle beraber deniyorum. Arada tökezliyorum ama öğrenme evresi de böyle bir şey. Birinin arkasından konuşmamak kolay. Peki düşünmemek? Benim gibi evden çalışıp sessiz sakin bir hayat sürüyorsanız bile uzaktan görüşmeleri de dâhil ettiğimizde gün içinde… Continue reading

15.01.2024, 09:32, Berlin Geçen gün uzun zamandır haberleşmediğim arkadaşlarımdan biriyle iletişime geçtim. Önümüzdeki aylarda buluşmak üzere sözleştik. Hepimiz değişiyoruz. Ben fazlasıyla değiştiğimi hissediyorum. Eski Berke’nin arkadaşları yeni Berke’yi sevmezmiş gibi geliyor. Eskiden daha eğlenceliydim sanırım. Şimdi biraz sıkıcılaştım. Dışımdaki ve içimdeki kalabalıklar azaldı. Mazi; belli belirsiz kendini hissettiren, başka katmanların arkasında gizlenip tam yerini açık… Continue reading

14.01.2024, 07:09, Berlin Uzun zamandır fikrim sorulmadıkça olumsuz yorum yapmıyorum. İnsanlar düşüncelerimizi merak etseler sorarlar. Bazen laf olsun diye bile sorup verdiğimiz cevaplarla da asla ilgilenmezler. Dolayısıyla ben benimle ilgili olmayan bir konu için neden kendimi yorayım, neden benim değer yargılarımla karşımdakinin eylemini değerlendireyim ve neden moral bozayım? Fikrimin gerçekten merak edildiği durumları seçebilecek yaştayım.… Continue reading

13.01.2024, 06:45, Berlin Çoğunlukla kaygıyı modern zaman problemi sanıyoruz. Ya da neslimizin yaşamış en bedbaht nesil olduğunu düşünüyoruz. İnsanın kibri en çok şahit olduğu ya da çektiği acılarda gösteriyor kendini. Birinci yüzyılda yaşamış düşünür Seneca “Gelecekten kaygılı bir ruh, mutsuzdur.” diyor. Sahip olduğumuz dertler, kaygılar, insanın insana ettiği zulümler insanlık kadar eski. Bu tavada kavrulmuş… Continue reading

12.01.2024, 07:05, Berlin Bundan birkaç ay önce aynı anda altı kitap birden okuyabilirsin diyenlere tepkim nayır, nolamaaaz şeklinde olurdu. Bu bilge insanların bildiği bir şey varmış. Manasız inat ve takıntılarımı bırakmaya çalışırken işime yarar bir tecrübe edinmiş oldum. Hem bir sürü kaynaktan beslenmiş oluyorum, aklım ötekinde kalmıyor; hem aynı metni okurken sıkılınca azalttığım okuma saatlerim… Continue reading