• Spree

    07.01.2024, 06:53, Berlin Ev içimi yalayarak geçen bir nehir Kırk dört kilometre dolanıp İki bin yüz doksan altı kilometre uzağa dökülüyor Geçtiği toprağı değiştiriyor Döküldüğü denizi elleyemiyor Değişen toprak yabancı Bakımı kolay çiçekler ekiyorum Bazısı tutuyor Birkaçı tutmuyor Tutmayanların tohumlarını denize yolluyorum Continue reading

  • Kar taneleri, kar topları ve biz

    06.01.2024, 07:08, Berlin Kar tanesi değdiği yere kadife bir yumuşaklık bırakıyor. 1885 yılından beri kar kristallerinin yapısı inceleniyor ve birbiri ile aynı iki kristale denk gelmek çok düşük bir olasılık. Çünkü kar kristalinin yapısına etki eden birçok dış etken var. Aynı bizim gibiler yani. Bir eşleri daha yok. Kar tanesini olduğu haliyle muhafaza edebilmek normal… Continue reading

  • Kar topu

    Şiir geri döndü. Ağaçlar yalnızlarla kar topu oynuyor. Continue reading

  • Deniz feneri olmak

    05.01.2024, 07:12, Berlin Teknolojinin gelişmesi ile artık deniz fenerlerine ihtiyacımız yokmuş. İki burnunda iki deniz feneri bulunan bir körfezde büyüyen ve her gece ışıklarını izlemiş bir insan olarak fiziksel deniz fenerlerinin bendeki yeri ayrıdır. Ancak bir de metaforik deniz fenerleri var. Karanlıkta ilerlerken ışığına göre konumlandığımız, çok yorulmuşken karayı muştulayan, bilinmez sulara ilerlerken yol gösteren,… Continue reading

  • Limonata ve rafadan yumurta

    04.01.2024, 06:45, Berlin Son dönemlerde hayatın çirkinliklerine karşın küçük mutlulukların peşine düşen ve bunlar için emek sarf eden insanlara Yaşamayı bu kadar çok mu seviyorsun? diye soruyoruz. Cevabım belli. Evet, çok seviyorum, sen neden sevmiyorsun? Çetin Altan, 1985 yılında Limonata ve Rafadan Yumurta diye bir köşe yazısı yayımlıyor. Hayata dair yazılmış en güzel yazılardan biri… Continue reading

  • Sahibinden az kullanılmış hayırlar

    03.01.2024, 06:41, Berlin Hayır diyebilen insanların hayatları meğer ne kadar kolaymış. 2024’e kendimce hızlı bir giriş yaptım. Kibarlık için evete çevirdiğim hayırlarımı el değmeden bırakıyorum ortaya. İnanılmaz bir tatmin duygusu. İstemediğin şeye hayır diyebilmenin özgürlüğü cidden başkaymış. İçimden gelmeyen genelgeçer doğum günü, özel gün dileklerini bile bıraktım. Sefam olsun.  Continue reading

  • Mış, miş, muş

    Asılmış bebekler, devrilmiş ağaçlar, susmuş evler… Continue reading

  • Bakmak ve görmek

    02.01.2024, 06:34, Berlin Sosyal medya kullanmayınca insan fotoğraf çekme ihtiyacı hissetmiyor. O ana ilişkin demek istediğim, not düşmek istediğim bir şey varsa bloga koymak için fotoğraf çekiyorum. Fotoğraf çekmek bir belgeleme işlemi: buradaydık, bunu yaptık. Kişisel arşiv de güzeldir ama her saniyeyi kayıt altına almak hatta sadece insanlar görsün diye fotoğraf çekmek tuhaf geliyor. Çekilen… Continue reading

  • Fu

    İki yaşındaki yeğenim denize de, göle de, yerdeki su birikintisine de, içtiğine de fu (su) diyor. Funun her türlüsü insana iyi geliyor. Yeni yılın ilk gününde göl görünümlü fu da iyi geldi. Yüzenler vardı, özendim. Bir sonraki senenin ilk günü için birtakım niyetlere girildi. Continue reading

  • Eksik parça

    01.01.2024, 08:20, Berlin 2023 başında beni mutsuz eden bir atölyeye katılıp yarıda bırakmıştım. Çok büyük ümitlerle başladığım bu atölye resmen elimde patlamıştı. Ancak atölye dünyama öyle bir şahanelik kattı ki hayatımıza giren her şeyin daha büyük bir resme hizmet ettiğini kanıtlar nitelikte. Atölyede biriyle tanıştım. Yoksa senelerdir hayatımda eksik olan bir insanı mı buldum demeliyim?… Continue reading