Okuduğum en talepkâr kitap olan Seksek, üç aya yayılmış bir sürenin ardından bitti. 750 sayfalık bir kitabı “Bu sayfaları okumasanız da olur, kitap burada bitti aslında,” deyip ayırmak, bir noktadan sonra okura okuduğu bölümleri de dâhil ederek seksek oynatıp okutturmak edebiyatta tam da bayıldığım türden bir başkaldırı. Bu bayılma kitabı hiç de kolay okunabilir yapmıyor orası da ayrı mevzu.
Yirminci yüzyıl Latin Amerika edebiyatının en yenilikçi ve en önemli kitaplarından biri Seksek’i Necla Işık çevirisiyle okudum. Başladığım kitabı yarıda bırakmama takıntılı bir insan olarak bu prensibim beni kitabın sonuna götürdü diyebiliriz. Aidiyetin olmadığı bir kitap bu. Karakterler bir yere ait değiller. Okur da kendini kitaba ait hissetmiyor.
Oliveira karakteri benim ne okumaktan ne tanımaktan keyif aldığım insanlardan. Bohem bir hayat yaşarken, varoluşsal sancılar içerisinde görüyoruz onu. Seksek oynarmış gibi yaşıyor. Ulaşılacak bir hedef de yok. Seksek bir hayat metaforu olarak muazzam. Kaotik ve rastlantısal… Yazar seksek oynayarak yazıyor, okur seksek oynayarak okuyor. Bu alışılmadık bir deneyim. Bir noktada kitabın yazarının ve doğal olarak Cortázar‘ın bir uzantısının kitaba girmesiyle kendimizi bir de bir üstkurmaca içerisinde buluyoruz.
Kitaptaki felsefi göndermeler ve bazı tespitler şahane. Bunlara rastlamak benim için iğneyle kuyu kazmak gibiydi. Sayfalarca içselleştiremediğiniz bir şey okuyorsunuz, sonra bir cümleye saplanıp kalıyorsunuz. Bir meydan okuma. Sonra o bölümleri belki daha iyi anlarım heyecanıyla seksek oynamaya başladığınızda bir daha okumak durumunda kalıyorsunuz. Bazısı daha iyi bir yere oturuyor, bazısı yine ayakta kalıyor. Kitabın hepsini anladığımı iddia edemem. Bu mümkün mü ondan da pek emin değilim.
Tüm anlattıklarımdan bağımsız olarak bazı bölümler başlı başına muazzam bir tat bırakıyor. Yedinci bölüm harika bir aşk anlatısı, on dokuzuncu bölüm enteresan bir kelime oyunu, otuz dördüncü bölüm iç içe geçmiş iki farklı hikâye barındırıyor.
Seksek beni çok yoran ancak okumadığım takdirde de eksik hissedeceğim bir kitaptı. Okura sunduğu tecrübe açısından da eşsiz bir kitap.
Leave a Reply