Berke Atabey

19.08.2024, 08:00, Berlin

Rastlaşmaları çok seviyorum. Bugün koşudan dönerken aklıma ayakkabıdaki taş metaforu geldi. Günlükte yazdığıma emindim ama eski yazılarımı hiç hatırlamıyorum. Blog yazmaya oturduğumda ise nedense ilk günlük yazımı okumak istedim. Ayakkabımda taşıdığım taşlardan bahsetmişim. Tesadüf mü yoksa beynimin oynadığı bir oyun mu bilmiyorum. Sanki senelerdir buraya yazıyormuşum gibi geliyor. Beynim tüm yazılarımın kaydını bana çaktırmadan tutabilir mi bilmiyorum. Daha şiirselmişim başlarda. Utanırım sandım ama sevdim yazımı. Gün gelecek kelimeler sayılamayacak kadar çok olacak demişim. Kelimeler sayılamayacak kadar çok artık. Bir senede her sayfada başka bir şeyi anlattığım çok kalın bir roman yazdım. Bugün yorgun bir sabah, yazı da bu kadar olsun. Merak edenler için ilk yazım: https://berkeatabey.com/22-08-2023-0714-berlin/