Berke Atabey

10.01.2024, 06:47, Berlin

Öykü atölyelerine başlamadan önce kafamda onlarla ilgili çalışmaya başlamaya bile üşendiğim fantastik roman konularım vardı. Sonra kısa öykünün konfor alanında buldum kendimi. Kısa öykü yazmanın kolay olduğunu düşünmüyorum ancak sabırsız, sıkılgan ve tez canlı bünyeler için bitişi belli olmayan bir yazma serüvenindense kısa öyküler yazmak çok daha eğlenceli. Kısa öykü yazmayı çok sevdim. Kendimi çok rahat hissettiğim bir alan. Kafamda beliren hikâyeyi bin, bin iki yüz kelime olacak şekilde iki üç gün içinde sayfaya dökebiliyorum. Daha uzun yazdığımda öykü damıtılmışlığını yitiriyor gibi geliyor bana mutlaka düşürüyorum kelime sayımı. İçinde yer aldığım proje vesilesi ile ilk kez uzun bir öykü yazacaktım. Türü gereği damıtılmış bir dile de ihtiyacım yoktu. Kafamdaki konu belliydi ve vaktim de vardı. On iki bin kelimelik öykümü nihayet dün bitirdim. Sürekli aynı şeyi yazarken çok sıkıldım. Sanki yazmayı kaçırdığım onlarca küçük öykü oldu gibi hissettim. Sürekli aynı metni düzenlemek, ona sadık kalmaya çalışmak, hep aynı konu ile ilgili değişik fikirler bulmak zorunda olmak beni yordu. Sanırım aklımdaki uzun öykü ve roman fikirlerini şu an durdukları rafın bir üst katına kaldırdım. Yazılacak daha çok kısa öyküm var.