Kitabı bitirdiğimde Hakan Günday okumuş gibi hissettim. Bir insan bunu kendine neden yapar sorusu kitap boyu yakamı bırakmadı. Halbuki başlığını görünce nedense iyimser bir şeyler okumayı beklemiştim. Önceden okuduğum Yürümenin Felsefesi gibi kötücüllüğüyle beni çok şaşırttı. Betimlemeler kuvvetliydi. Karakterin derdi neydi, neden bunlar yaşandı? Aylar sonra kişi hâlâ bu bilinç seviyesinde olabilir mi sorusu da okurken beni kitaptan hep uzaklaştırdı.
Leave a Reply