Berke Atabey

Şavkar Altınel’i sevgili Sezen’in şu güzel yazısı ile tanıdım. Sezen’le yakınlaştıkça kitaplarını okumaksızın Şavkar Altınel’le de yakınlaştım. Sezen’in edebi donanımını bildiğimden içten içe beni sarsıcı bir şeyin beklediğini biliyordum. Ama yine de bazı yazarlar biraz korkutur okuru. Ben de sanırım o yüzden kitaplarıyla buluşmamı bugünlere dek erteledim. Korktuğum gibi olmayan okuru dışlamaktan ziyade içine alan bir kitaptı. Yazar için kitaplarının belirli bir kategoriye sokulamaması alışıldık. Bu kitabına kendi adıma kurgu soslu anı ve deneme diyebilirim. Anlatım çok lezzetli, betimlemeler çok güzeldi. Kitabın yazılma serüvenini de yansıtan Winconsin’e hoş geldiniz / Winconsin size iyi yolculuklar diler esprisi çok güzeldi. Kitap boyu bazen bizim onu, bazen onun bizi kovaladığı şair Lowell’i okumadım ama bu kitabı okumanıza engel değil. Yazar aynı zamanda tam bir tespit makinesi. Hayat ve edebiyatla ilgili tespitlerine bayıldım. Beni epey düşündürdü. Bağ kurma çabasında, takip ettiği işaretlerde kendimi gördüm. Kitap tüm bunların yanında okuruyla oyunlar da oynuyor. Sezen’in aynı zamanda Yapı Kredi Yayınları’nın edebiyat dergisi kitap-lık’ın 232. sayısında yazarla şahane bir söyleşisi de var. Şavkar Altınel’i anlamak ve özümsemek adına çok faydalı.