03.02.2024, 05:55, Berlin
Ise Tapınağı Japonya’nın Ise şehrinde bulunuyor. Güneş tanrıçası Amaterasu’ya adanmış bir Şinto tapınağı. Aslında Naikū ve Gekū adlı iki ana tapınak etrafında toplanmış çok sayıda Şinto tapınağından oluşan bir tapınak kompleksi. Tapınak yapıları tamamen selvi ağacından yapılmış. Çivi kullanılmamış ahşap birleşim teknikleriyle inşa edilmiş. Bir belgeselde izlemiştim, Amişler de mobilyalarını böyle inşa ediyormuş. Bir mobilya yapmak çok büyük zaman ve ustalık gerektirdiğinden çok kaliteli ve dayanıklı oluyormuş. Aynı zamanda çok yüksek fiyatlara satılıyormuş.
Neyse konumuz tapınak 🙂 Bu tapınak yapısını ilginç kılan ise sürekli yeniden inşa edilmesi. Eski tapınaklar her yirmi yılda bir yıkılarak, komşu bir alanda, belirlenen şartlara uygun olarak yeniden inşa ediliyor. Süreç oldukça maliyetli ancak tapınakların hem sonsuza kadar yeni hem de sonsuza kadar eski ve özgün kalmasını sağlıyormuş. Günümüzdeki tapınak yapıları 2013 yılında inşa edilen altmış ikinci versiyon ve bir sonraki inşa 2033 yılında gerçekleştirilecek.
Bu uygulama, Japonların doğaya ve yaşamın döngüselliğine olan saygısını da yansıtıyormuş. Her yeniden inşada manevi değerlerin tazelenmesini de simgeliyormuş. Ayrıca geleneksel inşaat teknikleri ve zanaatkârlık bilgisi nesilden nesile aktarılıyor ve kültürel mirasın sürekliliği sağlanıyor. Tapınağın eski parçaları da Japonya’daki diğer tapınaklara dağıtılılıyor ve kutsallık paylaşılıyor ve yayılıyor. Kutsal enerjinin de sürekliliğini sağlanıyormuş.
Bizler de Ise Tapınağı gibi değil miyiz hayatımızın belli dönemlerinde? Kendimizi yeniden yaratıyoruz. Malzememiz tamamen değişmiyor ama harcımıza yeni şeyler ekleniyor: başka gözler, başka bir ruh, belki başka bir kalp…
İnsanın tüm hücreleri yedi yılda bir tamamen yenileniyor diyorlar. Oysa vücudumuzda hiç yenilenmeyen hücreler de var, sinir hücreleri gibi. Belki baştan aşağı fiziksel bir yenilenme yaşamıyoruz ama manevi olarak her gün biraz daha dönüşüyoruz. En katı görünenlerimiz bile zamanla esniyor, şekil değiştiriyor.
Ise Tapınağı’nın yeniden inşası, bilgiyi yaymak ve gelenekleri aktarmak için yapılıyorsa, biz de biraz bildiklerimizi unutabilmek ve yeni şeyler öğrenebilmek için yenileniyoruz. Çünkü var olmak belki de sadece değişmekle mümkün.
Leave a Reply