21.05.2024, 06:34, Berlin
Bir senede 21.748 kelimelik şükran biriktirmişim. Her şeyi sayıya vurmak hem de sayılardan artık nefret ettiğimi söylerken. Tutarlılıkta Berke gibi olun. Bir senedir düzenli olarak (ev dışında olduğum tatiller hariç) şükür duyduğum şeyleri listeliyorum. Sabah şans eseri fark ettim bir sene olduğunu. Senelerdir yazıyor gibiyim oysa. Bu son bir senede kendimi iyileştirmek için çok şey yaptım. Ve bu büyüklü küçüklü aksiyonlar gerçekten beni iyileştirdi, başka bir insana dönüştürdü. Eskiden hayatında spiritüel hiçbir şey barındırmayan çok net ama eksik bir insandım. Artık daha gri ama daha tamım. Sahip olduklarına odaklanmanın ruh hâlimiz üzerinde çok büyük bir etkisi var ve sahip olduklarımızı hatırlamanın en iyi yollarından biri de şükürlerimizi listelemek. Bu liste arabam var mutluyum, maaşım yatmış mutluyum şeklinde bir liste değil. Hayatımın konforuna genel olarak şükür ettiğim oluyor tabii. Ama içinde bir ağaca sarıldım, kuş beni takip etti, annemle konuştum, sağlıklı beslendim, koştum, yazdım gibi şeyler var. Bana özel durumlar değil. Küçük insan sevinçleri. Büyük sevinçler üzerimizde çok durmuyor. İstediğin bir işe kabul edildin, ne kadar sevinebilirsin ki? Üç gün mü? Üç hafta mı? İstediğin arabayı aldın, heyecanın kaç gün sürer? 1-2 hafta mı? Bir süre sonra o sevinçler düşer, hep kovalanacak başka sevinçler vardır çünkü. Kovalarız ama büyük sevinçler ağlara o kadar kolay takılmaz. Ama kendi yarattığım sevinçler hep benimle. Kaynağı benim çünkü. Eski Berke çok kafa ütülediğimi, saçma salak işlerle uğraştığımı düşünürdü. İkna edemem onu. Kimseyi edemem. Etmek de istemem. Yolun kendiliğinden çıktığı bir yer burası. Davetiyeler, konum paylaşımları çalışmıyor. En fazla kaba bir yol tarifi yapılabilir.
*Edip Cansever – Gelincikler şiiri
Leave a Reply