Berke Atabey

10.09.2023, 06:41, Cornaredo Dün çok yorucu bir günün ardından kendimizi otele attık. Kapı önünde oyalandığım iki dakikada sivrisineklerin yemi oldum. Odaya girdiğimde ne göreyim, odada da sivrisinek var. “Öldürmeden yatmayalım, uyutmaz” dedim. Ama sivrisinek konmuyor, görüş mesafesine kolay kolay girmiyor. Tavanlar yüksek, konsa bile hayatına son vermemiz pek mümkün durmuyor. Gözlerimizden uyku akıyor, mecbur yattık.… Continue reading

09.09.2023, 22:01, Cornaredo Bugün Avrupa’yı ikiye ayırıp içinden geçtim. Güney Almanya’ya kadar coğrafya dümdüz ve yemyeşildi. Güney Almanya’da renk skalasına yeşilin farklı tonları ve tepeler de dahil oldu. Avusturya’da artık görkemli dağlar oyuna girmişti. İsviçre’ye geldiğimizde ise şölen başladı. Ormanlarla bezeli yalçın kayalıklar, akarsular, göller ve şelaleler… Dağların içinden, uzun tünellerden geçiyorduk. Her tünel çıkışı… Continue reading

08.09.2023, 07:00, Berlin Siz de ‘iyi ki doğdun’ demenin ‘doğum günün kutlu olsun’ demekten daha büyük olup, ‘iyi ki varsın’a yakınsadığına inanan insanlardan mısınız? Sadece sevdiğim insanlara ‘iyi ki doğdun’ diyebilirken, aramızda bir mesafe varsa dilim öbürüne kayıyor. Hayatımda ‘iyi ki varsın’ diyebildiğim insanlar iyi ki varlar. Düşünsenize, bundan otuz küsur yıl önce sizden yüzlerce… Continue reading

07.09.2023, 06:44, Berlin Sıcaklıklar mevsim normallerinin üzerinde seyretse de güneş kış hazırlıklarına başladı. Benden geç uyanıyor artık. Bana biriktirebileceğim daha çok güneş doğuşu kalıyor. Gittiğim yerlerde güneşin doğuşunu izlemeyi de çok severim. Güneş aynı olsa da her yerde başka doğuyor. Koleksiyonculuk virüsü daha küçük bir çocukken kanıma girdi. Elimde bir torba ile çay bahçelerini dolaşıp… Continue reading

06.09.2023, 07:37, Berlin Her gün yazmak ve okuyucularıma ulaşmak beni çok mutlu ediyor. Ne büyük cümle değil mi? Ama doğru. “Galiba saçmalıyorum” diye çıktığım bu yolda yazılarımı beğenen, yorumlayan ama en önemlisi okuyan insanlar var. O yüzden böylesine ısrarlıyım. Yazmak beni her zaman çok mutlu etti. Ortaokul ve lisede arkadaşlarımın ödev kompozisyonlarını yazarken bile mutluydum.… Continue reading

05.09.2023, 07:02, Berlin Endişe içime ne zaman yuva yaptı bilmiyorum. En güzel haberde bile peyda olup hatır hutur bir siyah tül çekiyor gözlerimin önüne. Sıyırıp atamıyorum. Atsam da örümcek adamın ağları gibi hiç bitmiyor. Yenisi çekiliyor. Binlerce yıldır bizi hayatta tutmak için geliştirdiğimiz mekanizmalar modern hayatta ayağımızı kaydırıyor. Endişe tekinsiz bir zemin. Berlin Yahudi Müzesi’nde… Continue reading

04.09.2023, 07:30, Berlin Canım kadınlar voleybolda Avrupa Şampiyonu oldu. Dünyada hangi takım rakiple mücadele ettiği gibi ülkenin yarısıyla da ediyor? Ya da hangi takım onu destekleyenlerin senelerdir ülkede görmek istediği aydınlığı da temsil ediyor? Voleybol oynayan kızların şortlarına bile karışıldığı bu ülkede başka takımlar bir kere şampiyon sayılırken bizim şampiyonluğumuz iki, üç, dört, mutsuz ettiğimiz… Continue reading

03.09.2023, 07:00, Berlin Yarın okullar açılıyor. Dün okul çantalı çocuklar gördüm. Burada çocuklar neredeyse boyları kadar bir külah taşıyorlar okulun ilk günü. İçine türlü çikolata ve şekerleme konuyor. Çocuk hangilerini bugün, hangilerini yarın yiyebileceğinin hesaplarını yaparken bitiveriyor ilk günün stresi. Kendi ilk günümü düşündüm. Güneşli bir Eylül günü mavi önlük üzerine “aman üşümesin” diye giydirilen… Continue reading

02.09.2023, 07:15, Berlin Dün yaşananlar rüya mıydı? Sabah uyanınca telefonuma baktım, değilmiş. Çok sevdiğimiz yazarlar vardır. Sevmeyip yine de saygı duyduklarımız. Bir de hem sevip hem hayran olduklarımız. Bu yazarlar hayatımızın her dönemine eşlik ederler. Onlarla büyürüz, onlarla olgunlaşırız, hayallere kapılıp onlar gibi olmak isteriz. Buket Uzuner benim için böyle bir yazar. Her yaşıma bir… Continue reading