08.10.2024, Berlin, 06:18
Cumartesi gecesi bir film izledikten sonra aklıma beni çok heyecanlandıran bir fikir düştü. Çok uzun vadeli bir şey ama bir başlangıç. Hemen başlamam lazım. Başlayacağım şey de atla deve değil ama kitapçıya gitmem lazım. Pazarları dükkânlar kapalı. Aklımda fikrim dolandı durdu. Pazartesi sabahı açılmasına on dakika kala kitapçının önündeydim. Neyse ki benimle bekleyen yedi sekiz kişi daha vardı. Mahallenin delisi değildim, delileriydik. Deliyken bile kabileni bulabilmek mühim. Kasada da sıra oldu, yeni kasa açtılar. Hoş bir şeydi bu. Hoş duygular bıraktı bende. O insanlara yakın hissettim kendimi. Ve kendim için yolum nereye çıkarsa çıksın bana pazartesi sabahını zor ettiren o tutkunun ve heyecanın hiç sönmemesini diledim. Çünkü o anlar en canlı, umutlu ve olumlu hissettiğim anlar.
Leave a Reply